5 Haziran 2009 Cuma

yol-culuk


bilmediğim bir şehirde, hiç tanımadığım, tanısam bile sevemeyeceğimi düşündüğüm insanların arasında, on numara asık bir suratla uyanmış buldum bi sabah kendimi.

rengi eskimekten grileşmiş ama aslında beyaz olan duvarlarla, tepemde üzerine düşen görevi hiçbir zaman yerine getirmemiş bir çalışma masasıyla konuşurken buldum kendimi. nefesime ses veren tek bir şey vardı ellerimde, o da tek dal sigara. eylüldü ya da ekim. ama kıştı sanki mevsim. binbir soruyla başetmeye çalışıyor, çırpındıkça daha derine batıyordum. son derece mutsuzdum ve saat bir kadar yalnız.

bir kız tanıdım sonra.. alelade bir çardakta, adını bilmediğim insanlarla sigara içiyordu. gülüyordu bazen ve sürekli küfür ediyordu. geldiği şehre, girmek zorunda olduğu derslere, hayata ve insanlara hiç soluksuz küfürler yağdırıyordu. nasibimi almaktan, onun sözleriyle sırılsıklam olmaktan korkmuştum. bi sigara verdi bana.. bir yıl boyunca devam etti sonra bu muhabbet. adını bile bilmediğim o kızla, birlikte tanır olduk hiç bimediğimiz şehri, yemekler yedik, kadehler tokuşturduk, insanlardan kaçtık, insanlardan korktuk, kahkaha krizlerine yakalandık hiç beklemediğimiz anlarda, ardından ağlama nöbetleri yetişti imdadımıza. canı yanmış iki hatunduk kaybolduğumuz yollarda. birbirimizin kestirmesi olduk..

bir erkek çocuğu tanıdım sonra.. "merhaba" dediğinde gözleri iki kez yeşil oluyordu. durduk yerde şarkılar söylemeye başlıyor, hiç durmadan hayali bir gitar çalıyordu, notalar vardı aklında ve düzeni bozulmuş dünya. anlamadığım şeylerden bahsediyordu. ben aşkı anlatıyordum ona, bitmez tükenmez bir sabırla. o, yapacaklarından, hayallerden bahsediyordu. ters dönen iki çark gibiydik. sonunda bir ritm tutturmayı başarmıştık. zıtlıklarımızı seviyor, birbirimizin canını yakmaktan korkmuyorduk. dev bir kum saatini andırıyordu dostluğumuz. durmadan birbirimizin içine akıyorduk.

böyle böyle geçti zaman. en sonunda bitti masal. ardımda bıraktığım o bir yıla baktığımda iki kişi görüyorum şimdi. hiç tereddütsüz bir sigara daha yaktırıyor bana iç çekişlerim. özlem ne apansız geliyor..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder